Jerzy Mazzoll/Jon Dobie/Attila Dóra/Shoji Hano/Sławek Janicki

Jerzy Mazzoll
Wirtuoz klarnetu basowego sięgający głęboko do tradycji polskich improwizatorów i twórców muzyki współczesnej połowy XX w. Był jednym z inicjatorów tzw. rewolucji yassowej w polskim jazzie, odciął się jednak od tego nurtu tworząc ideę Arhythmic perfection i zajął się europejskim aspektem improwizacji w sztuce. Na początku lat 90. spotkał Dereka Baileya i na jego osobiste zaproszenie wyjechał do Londynu na legendarny już festiwal Company Week. Producentem jego pierwszej płyty “Perplex” był Tony Oxley. Mazzoll współpracował także z orkiestrą Django Batesa i kwartetem Petera Brotzmana. Wydał serię płyt “Diffusion Ensemble”, improwizując na scenie z artystami różnych dziedzin sztuki. W czasie tej praktyki spotkał Petera Kowalda i Olgę Szwajgier i poprowadził z nimi warsztaty, które miały wpływ na całe pokolenie muzyków. Tworzy festiwal Art Depot zajmujący się naturą improwizacji w różnych kulturach. Wydał 15 płyt, które zmieniły oblicze polskiej muzyki improwizowanej. Lata 2012 i 2013 są czasem jego powrotu na rynek wydawniczy, na którym ukazały się kolejno jego płyty: “Minimalover”, “Jeden dźwięk i Pan Bóg” oraz oczekiwana “Responsio Mortifera”, a także „Rite of spring variation. Arhythmic Perfection vol.1”.

Jon Dobie
Na co dzień przebywa w Londynie, jeśli nie koncertuje po Europie. Otrzymał kilka nagród (między innymi od ‘British Council’), które umożliwiają mu kontynuację swych występów. Obecnie zajmuje się reorganizacją ‘No Wave’ i przygotowywaniem trasy dla swych zespołów. Dobie jest współzałożycielem i organizatorem tournee ‘B-shops for the Poor’. Grywa z Pieces of Brain, Sonicphonics, Interference 3.0, The Dynamix, Total Touch, Ken’em Hyder’em, a także z ‘2near 2far 4tet’ wspólnie z Vladimir’em miller’em , Alexandr’em Alexandrov’em, oraz w duecie z Peter’em Brotzmann’em. Występował również z Charles’em Hayward’em, Billy Bang, Shoji Hano i Kris’em Wanders’em.

Attila Dóra
Studiował matematykę i filozofię, ukończył The Gate of Dharma Colllege w Budapeszcie i uzyskał tytuł teologa buddyzmu. Gra na saksofonie altowym, tenorowym, barytonowym oraz na klarnecie metalowym i basowym. Jak sam mówi, niektórzy określają jego styl jako wolną muzykę improwizowaną, inni z kolei twierdzą, że są to konceptualne struktury noise'owe wykorzystujące przypadkowość. Dóra z punktu widzenia buddyjskiej tradycji anatta uważa, że myślenie kategoriami tworzy komplikacje. Skupia się na przekraczaniu granic lub balansowaniu na krawędzi. Improwizuje. Komponował muzykę dla choreografów takich jak Daniel Lepkoff, Benno Voorham, Oleg Soulimenko, Eszter Gál, Zuzanna Markiewicz, Enikő Buday. Grał także w spektaklach Yoshiko Chuma i Piotra Bikonta. Współpracował z takimi muzykami jak Vasco Trilla, Balazs Pandi, Raymond Strid, Marco Eneidi, Michal Dymny i Ensemble 56. Występował podczas 50. Ljubljana Jazz Fest, Krakowskiej Jesieni, Kongresu Kultury w Bydgoszczy w 2011 roku, New York Improvisation Festival.

Sławek Janicki
Muzyk, filmowiec, kreator działań artystycznych. Współtwórca i główny zarządzający klubem Mózg w Bydgoszczy, twórca i szef Mózg Festival. Działalność artystyczną rozpoczynał w połowie lat 80. w zespole Henryk Brodaty. Współtworzył takie zespoły jak: Trytony, Mazzoll & Arhythmic Perfection, Pieces of Brain. Od ponad 20 lat czynnie działa na międzynarodowej scenie muzyki improwizowanej. Jako muzyk pozostaje całkowicie oddany improwizacji absolutnej, jako najczystszej i najwyższej formie tworzenia muzyki.

Shoji Hano
His first drumming experience was at the age of four, when he played a traditional Japanese drum at the Kokura Festival. He began playing the western drum set at the age of 15. It was around this time that he also started listening to jazz and studying the drumming of jazz masters such as Max Roach, Art Blakey and 'Philly' Joe Jones. After moving to Kyoto in 1974 he started playing avant-garde jazz with the late pianist Yoshito Osawa. Around that time Hano met the trumpeter Toshinori Kondo, who introduced him to the martial art Shintaido. Since that time, the philosophical concepts of Shintaido have influenced Hano's music. After a two years long break caused by frustration with the direction of his career Hano returned to the music scene in 1985 he began to develop his own style, based on the concepts of Shintaido. He had organized a project called Shintaido Performance and Drums where he played solo and with dancers in a bimonthly concert series. Hano recorded his solo performances from the 1988 series, and these recordings were released the following year as a tape called KI-Improvisation. In 1992, Hano launched an ambitious improvised music project with the formation of his group Kamadoma-Poly Breath Percussion Orchestra. At first the instruments were two drum sets, a shime-daiko and a taiko (traditional Japanese drums), and a nohkan (a traditional Japanese flute). In 1997 Hano was a member of the rock-oriented trio Joichiza, with Hananojo Ichikawa and Masaharu Shoji. In the same year, he launched a new project: a free jazz band called Dai So-on Gakudan (meaning ' avery noisy band'). The original members were Hano and four sax players, later on a pianist joined the group. In 1998 Hano joined the psychedelic rock band High Rise. He played with musicians such as Kaoru Abe, Mototeru Takagi, Masahiko Kono Peter Brotzmann, Nicky Skopelitis, Eugene Chadbourne, Hans Reichel, Wadi Gysi, Keshavn Maslak, Johannes Bauer, Hans Koch, Werner Ludi, William Parker, Dror Feiler Billy Bang, Vladimir Rezitsky and Vladmiri Chekasin. He played in Hano/Kondo/Osawa trio, Odowara band, Easy Music Band, Tibetan Blue Air Liquid Band, OPE band, Hit and Miss, Sonic Renegades. He performed in Japan, USA, Germany, Austria, Switzerland, Sweden, Russia, Lithuania.